Αποφεύγω |

Άνθρωποι τού Θεού στο Christiansburg. Δεν τούς στεναχωρώ και δεν φιλοσοφώ. Από σεβασμό, δηλαδή, αποφεύγω. Αλλά έχουν πάρει γραμμή και με προγκάνε, τα γυρεύει ο πισινός των. Παντού ένα holy bible βρίσκεις. Όχι ότι κατηγορώ, καλά κάμνουν. Άρπαξα και γω ένα να φρεσκάρω την μνήμη. Και άμα φτάνει η απελπισία στ’ άκρα, ζητάς να πιαστείς απ’ όπου βρεις, θεούς και δαίμονες. Μία Βούδας, δύο Κούδας.
Θυμάμαι σ’ ένα νοσοκομείο να μονολογεί ένας ασθενής – ένας εξαιρετικός κύριος – και όταν δεν τον απασχολούσα με κουβέντες : “Οh Lord, Ι’m ready” .
Δεν είχε επισκέπτες, έναν άνθρωπο παρηγοριά στο ζόρι του.  Από πού θα μπορούσε να πιαστεί;  Πέστε.

Ύστερο:  Ποιός είσαι, λόρδε ;  Που κρύβεσαι στα σκοτάδια ;  Μην πεις πως είσαι φως.  Χορτάσαμε παραμύθια.  Όχι άλλο παραμύθα.